حكيم زين الدين عمربن سهلان ساوجي

در گذشته به سال 520 هجري قمري ، فيلسوف و منطقي بزرگ در اواخر قرن پنجم و اوايل قرن ششم هجري است. وي شارح و منتقد آثار بوعلي سيناست و كتاب البصائر النصريه او بهترين كتاب در منطق و جزو متون درسي دانشگاه الازهر مصر است.

زکریای قزوینی در کتاب معروف خود بنام آثار البلاد و اخبار العباد در قرن هفتم هجری قمری پیرامون شخصیت وی می نویسد : قاضی ابن سهلان ساوجی با امام حجه الاسلام غزالی همزمان بود ، او در فقه و علم حکمت و ادبیات دریایی بود بیکرانه ، در فصاحت و بلاغت هم شهره آفاق گردیده بود .

ابو سعد آوي

در گذشته به سال 420 هجري قمري ، وزير دانشمند سلسله آل بويه كه طي سالهاي 1990 تا 2000 ميلادي حدود ده هزار صفحه از آثار او با عنوان نثرالدر در مصر و تونس و سوريه به چاپ رسيده است.

خواجه سعد الدين ساوجي

در گذشته به سال 703 هجري قمري، وزير دانشمند سلطان غازان خان و سلطان اولجاتيو كه علامه حلي رساله سعديه را به نام وي تاليف كرده است.

خواجه جمال الدین سلمان بن علاءالدین محمد ساوجی

مشهور به سلمان ساوجی ، وی از شاعران و غزل سرایان نیکو سخن در قرن هشتم هجری قمری و هم عصر حافظ بوده است در سال 709 ه ق در ساوه متولد شد. سپس به بغداد در دربار جلایریان راه یافت و ملک الشعراء این سلسه شد . دیوان شعر وی مشتمل بر دوازه هزار بیت است . وی سالهای اخر عمر خود را زادگاهش بازگشت و انزوا اختیار کرد سرانجام در روز دوشنبه دوازدهم صفر سال 778 ه ق جهان را بدرود گفت .

شهید دکتر مصطفی چمران

در سال 1311 ه ش متولد شد او فرزند حسن چمران ساوجی بود که از روستای چمران بخش غرق آباد ساوه به تهران مهاجرت کرد . دوره دبیرستان را در دارلفنون و البرز تهران سپری کرد . پس از اخذ لیسانس با رتبه اول از دانشگاه تهران برای ادامه تحصیل ( با استفاده از بورسیه ) به دانشگاهی در تگزاس آمریکا اعزام شد . ضمن اخذ فوق لیسانس برای ادامه تحصیل به کالیفرنیا رفت و با کسب رتبه اول دکتری الکترونیک فارغ التحصیل گشت و سپس در مرکز تحقیقاتی معتبر و معروف بل در کنار دانشمندان بزرگ جهان شروع به کار کرد .

اما با قیام پانزده خرداد انقالبی در درون او بوجود آمد . او همه چیز را رها کرد و در زمان حکومت جمال عبدالناصر به مصر رفت و در آنجا آموزش نظامی و چریکی را فرا گرفت . سپس به شهر صور در جنوب لبنان رفت و به امام موسی صدر رهبر شیعیان لبنان در آن زمان پیوست و مبارزه گسترده ای را با صهیونیستها آغاز کرد . پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ماه سال 1357 به ایران بازگشت وی از طرف امام خمینی به سمت وزرات دفاع منصوب گردید . از طرف مردم تهران نیز به یک دوره به سمت نمایندگی مجلس انتخاب شد . پس از شروع جنگ تحمیلی در شهریور ماه سال 1359 به خط مقدم جبهه رفت و ستاد جنگهای نا منظم را تاسیس و فرماندهی نمود . سرانجام پس از سالها مجاهدت در 31 خرداد 1360 در منطقه جنگی دهلاویه به شهادت رسید .

وی قبل از شهادت چنین می نویسد :
"" ای زندگی با تو وداع می کنم با همه زیبائیهایت – با همه کوهها – دریاها و همه موجودات وداع میکنم از همه چیز چشم می پوشم و با قلبی لرزان و مشتاق به سوی خدا می روم و لحظات دیدار من با پروردگار ، لحظات رقص من در برابر مرگ باید زیبا باشد  ""
روحش شاد و راهش پر رهرو باد .